yüreğimi yeniden tavafa gelsin yar
hayrettin taylan
uçurumun kenarında senli bir kenarım uçurumun kenarındayım sensiz kenarım düşlere düşmekte muhteşem bir halden, muğlak bir sala düşmekteyim serpilmiş hoşluğun içinde,içi geçmiş boşluğum ucu uçsuz bucakların ucu olan uçurumum ben bir nefesin yetecek nefsimin tilmizlerine bir bakışın yetecek ömrümün her zerresine bir sözün yazacak sözsüz romanımı dudak ucunda kalmış sözcüğünü bekliyor bir gün işte ben bir günün gün görmüşü, aşk görümcüsü , sevdan gömücüsü beni sevmelere sevmelere ekle beklemelere beklemelere ekle ey aşk ,ey aşk’tan vakti, ışığını s’akla elbet , musa’kalmışken gelir sevda helalim beni asam ona olan sevgim, duruşum, bağlılığım benim de denizim kız’ ıl deniz ucu uçsuz bucakların ucu olan suların ucuyum seni ıslanmış berraklığın sevda yansığıyım bütün bitmişlerin son biteniyim bitmesin bu bitişlerim bütün gidenlerin son gidiş haliyim gitmesin giden bütün bekleyenlerin son bekleyişiyim beklesin bekleyen bütün kavuşanların kavuştak haliyim ,çekilsin halay bütün hesapların hasut haliyim hesaplamasın beni ayrılık ey aşk ,ey aşktan öte mutlak düşlerde yeşeren gerçek bütün acıların hacısıyım yüreğim kabe gibi sevdiğim yüreğimi yeniden tavafa gelsin sevdiğim affa gelsin bu imkansızlığın kimya kuyusunda beni sevgi elementine simge yapsın… bozulmuş kimyamız düzelir böylece… |