kaybol(m)uşlar ülkesinde kimsesiz pati izleri...... gittin sustu sesinin çıngırağı örttü bahçenin taş elleriyle yüzünü - akşam sefası- koridorda suyun tarağında sicim sicim bulut parçacıkları ne kaldıysa işte yarım biri gördü yapayalnız ağladığımı bir denizci fenerine hapsettim .....ateş böceği ışıltılarını ve birkaç yıldız uzanabildiği kadar ellerimin savurdum geceye sokaklara duvarlara duvarlardan gölgeler aktı sana benzemeyen ya da biraz öncesi gitmiş gibi kayboluşlar ülkesine küçük bir kız saatlerin uykuya düşman vakti adını çağıran bir yastık boş pencere kenarı parmaklıklarda asılı kalmış patilerindeki öpücük sıcacık hani hep şimdi gitmiş gibi kim dönebilir ki kaybolmuş bir ülkeden ve nasıl hatırlayabilir içinde benim olduğum bir evi (ağlama artık diyor annem -zaten gidecekti) hem "insan bir kediye de şiir yazabilir" gözyaşıyla .... bir bayram gecesinde çok sevmişse hani hani çok sevmişse... de_soulmate |