Kırık Notlar XIIII. Kendi içinde bir anlam bütünlüğü yaratır mı? Gidenin ardından gitmek. Acıyı olduğu yerde bırakarak... İnsan diyorum kendi acısına bile İhanet ediyor kimi zaman. Peki gidenin arkasından bakakalmak Kendi içinde tutarlı mı? (Değil mi?) II. N’aber abi diyordum Hala döner kapılardan korkuyor musun? Kendi kendinin peşinde Kendini yakalayamamak... Dün sanmak bugünü (Ayıp değil mi?) Kendi içinde anlamlı beş harfi darmadağın ediyor ses İçine doğru kıvrılan boşluktan. Geceleri diyor Fesleğenlerin büyümesini duyuyorum. Garip... Bu ses O ses değil mi? III. Uyusun için toprak serinliği gibi Bir elim gözlerini örtsün istedim. Gördüklerin uyusun. Acın dinsin. Artık bırak dedim Bu uğultunun öfkesi bitmeyecek yoksa. (Metrolarda kırlangıç aramanın Kime ne zararı var? Allah aşkına! Göçse göçlerin en acısı Birbirinin içinden geçen bu kalabalık.) -Neden inenlere öncelik veriyoruz? Bir metro sorusu olarak... Diyordum. Ölenlere biraz öncelik. (Değil mi?)- IV. Biraz olsun ye oğlum diye şuncacık ağzıma Tereyağlı ekmek lokması uzatıyordu Boynunda sirkeli mendillerle bir kadın. Unuttum desem yalan Ben ölümün ne olduğunu o zaman anladım. kıyıdaki adam |
Ne güzeldi(n) şair...
Başarının devamıyla...
Saygımla...
E F T E L Y A...
(Akdenizi cebinde taşıyan kız... )