Ben Sizleşerek
yüzü başka yere dönüktü
çabuk böcek onun için karartı sayılırdı basit bir kırıntıya ekmek diyerek hayat çıkmazından selam verirdi alışılmış yollar farklı yükseltiler başka zamanlar başka birileri için işlenmiş çok ışık gelinmişti etkileniyor dokununca kirleniyordu bu karışımın ne olduğunu bilmiyoruz labirentlerin içinde tükürükleri oynatan kımıltı yaşayanlardan daha önce bulunmuş sezgiler karar veriyor kemikleşmenin rengine gölge dibi çocuk anısı en önemlisi zannedilen boyama sevgiler yok içten ve yorumsuzca ağlıyor rahatsız ediciler ve sesin uzunluğu şaşırtıcı geliyor basitliğin dışında kalan veri şu ipin buharlaşmasının ipi yok etmediği eylemini gizli tutanaklara yazdı yaz demişken mevsimler de beyazdı sorgu öylesine kaybolurdu ki nerede ise onun ağzından konuşurdum kokuyu uzattı rüzgar sıcaklığı güneş sonra elveda dedi ben sizleşerek. |
İz bırakıyor insanın belleğinde.
Ben böylesini yazabilmem...