Zindanında Silivri'ninyaraladılar düşlerimizi bir kuş gibi kanadı kırık ve kafeste cik cik öten kanat açıp uçamıyor yitirmedik göğsümüzde pır pır esen yavan soğan bir sofrada bir olan seslerimizi ona yakarız türkülerimizi elimizde saz, aklımızda yar bir sevdaya bağdaş kurmuş toplanmış dostlar başına ölüm olmuş ayrılıklar zulüm kol gezmiş karanlık sokaklarda öldüresiye dövmüş yaşamak için sokağa çıkanı kimliğini almış cebinden kim vurduya gitsin diye çekmesin diye kameralar görülmeyen yer seçilmiş elinde cop gören olmuş görenler olmuş öleni ey kuş daha ne kadar zindanında Silivri’nin ince ince öteceksin ya saz sen ne kadar daha eşlik edeceksin kuşlara eğil kara bahtlar eğil ayakların yerde değil! 21. 7. 2013 / Nazik Gülünay |