Türkânbir komşum vardı, adı Türkân Türkân Şoray’la hiç ilgisi yoktu bir deri bir kemikti gülünce at gibi sırıtırdı dişleri nasıl girerdi erkekler koynuna kadına mı acıyayım erkeklere mi? annem fasulye ekerdi diğer sebzelerin yanısıra arada verirdi komşulara ver bir de Türkâna götüreyim dedim annemin gözünde Türkân kötü acındırdım annemi ihtiyacı olmasa bu işi yapar mı dedim bak dışarda etamin işliyor çocuğu hasta belliki kazancı yetmiyor yoksa kim çeker bir sürü pis herfin derdini annem al götür dedi fasulyeyi Türkân sevinerek aldı elimdekini onun ölü gözlerinin ışıması bence dünyaya değerdi sağol abla dedi Allah razı olsun! 14. 7. 2013 / Nazik Gülünay |
sanalda uzayıp giden tiplemelerde
sağlıcakla kalın