sorma
dibi tutmuş bir şiirin
yanık kokusu sinmiş kelimelerine basıyorum ellerimi ah be adam ne olurdu sanki deşmeseydin döşümün mahsenini kurdeşen dökmüş yaraların tekil adı olmuşken yalnızlık çoğul ayrılıklar büyütüyoruz ağlayan avuçlarımızda uzanıp tutabilir miydik zamanı tutulabilir miydik çırılçıplak kan kırmızısı haritalara gün batarken biz hangi diyarın deryasında boğulduk oldu mu haberin öldüğümüz den mayın döşenmiş geçmişi koynumuzda yatırdıkta gelecek kustuk deli divane pustuk kuytularına gecenin sustuk adam akıllı çığlık çığlığa gece yarıları adını doğuran kadınlardan öğrendik adresini kayıp zamanlarda saklı sancıların sensizlik peydahladık geceyle ortak sessizlik koyduk adını ne desek olmadı sonra olduramadık kırılan tarafını yüreğin ve öldüremedik kimsesizliğe mahkum ettiğimiz aşkı dahası mı yandı şiirler acı koktu üstümüz başımız dibine vurduk serseriliğin sorma hiç sorma |
kırıkları tamir etmek hem kolay hem zordur şiir kız...yine zaman...ille zaman işte...tebrikler