SESSİZLİK
kuşlar sessiz ötüyor
sessiz açıyor karanfiller kelebeğin dokunuşu sessiz kır çiçeklerine yaz sessiz sessiz tomaların üstümüze salınımı yol sessiz sessiz içi tepesine dek insan dolu ayakkabılar dik duruşlar oturuşlar alkışlar acımız sessiz karanfillerini bırakıyor umuda yeni eller üretiyor sessizlik arsız elleri savuruyor melteminde ince düşler sarmalıyor meydanları g’üçlü mateminde sessiz çok seslilik her sess’iz sessizliğini dillendiriyor kimliğinde dar alanlarda çiğnenen seslerin sessiz çığlıklarını eller yükseliyor havaya sessizce alkışlanıyor yeni bir boyutta bastırılanların yürüyüşü tek başına değil can bulması her sesin kendi mevkiinden çıkıp sess’izlik aşaması arılar gibi tıpkı bal arıyor çiçeklerde oğul veriyor sessizlik 25. 6. 2013 / Nazik Gülünay |