Tefrikalı şiir. Bir
adamların. ve adımların yönünü değiştiren
dirençli briketler örülmüştü boşluğa boşlukta belli belirsiz bir ay baladı bir de yaz savsaklaması yaşandı ebrehenin ordusu. uyurkendi narlığın orada felaketler geçirmiş güzel avrat otunun gölgesi altında oldu. olanlar sahip olamayanları küstürdü ve sözü kesilen ağzı yalapşap. sustu çünkü orada her şey başından beri zaten sustu gölgenin ortasında içerek incelmiş görüntüsü netameli gizli bir engebe var. gibiydi var gibi görünen gizli engebe dilsiz duruyor ama biri yaklaşınca sıdkından sıyrılıp çıngıraklı dilini yola dikerek. yolculara türlü taklalar attırıyordu nadim olduğuna rast gelinmemiştir uzun uğraşlar. ve paytak karalamalar dili. dil ile ikna etti sandık oysa sandığında esrardan kafası yüksek mekik oyalı mor yazma sallıyordu dil. gerildik engebeyi eritecek savaklar açılıp açık seçik konuşarak kolonyalı sular salındı üstüne uzak bir ihtimale iç gıcıklayan mevsimler sırnaştı zaman tekrar etti. ama tekerrür etmedi uzunca bir süre geçti. ta ki tam da rüyasının işlek yerinde yere boşalacakken sarsılıp uyanan biri çıkıncaya dek 2162bin13İst. |
İbrahim Müteferrika' mezarında rahat uyur artık!..