kurdeleli kara kutu.
avcunda tarih taşı
cici öfkesiyle bir halkın kurdeleli kara kutusunu açıyorum ağzımda kalpli bir çikolata dua ile öpüp. alnımızdan annemiz bizi derimize değince kabaran sulara uğurluyor ayakları çürük çivilerle sıkılanmış koltuğu sökmeye gidiyoruz tren biletleri. gezginci şerhleri ayraçlar. ve aldanışlar otobanından ayrılıp birleştiren köprülerden geçiyoruz kimse. parkası kimin kolundadır diye düşünmüyor. düşünmüyoruz uzun eğri burunlu. ve konuşmayı şehvetle seven sevgili kardeşlerimiz susuyor. türkçesi kötü komşumuz çekiliyor püşpera gelazandan aldırmıyoruz dedikodusu çıkan katliamlardan korkmayıp. ölülerin yanından ıslıksız geçiyoruz. biliyoruz çünkü içindeki putları yıkıp meydanlara yıkılmayanlar ağır ağır ölecektir tahtası gevşek sandıklarda 1662bin13İst. |
ve en iyi yaptığım şeydir direnmek benim de
o halde, yazdığın bu şiirin okuru olmak en doğal hakkım
şiirle