GİTME
Cennete benzeyen tüm gamzelerde
Gülüşünü gördüğüm kadın Suskunluk cenderelerimin anahtarıyken adın Yetim kalacak bir çocuk gibi bırakma beni Gitme! Gidip de annesiz koyma şiirlerimi Gidip de öldürme cümlelerimi Ne olursun, bir kez olsun Gözlerinin aşkla yıkanan tarafından bak bana Bak ki, kalemim sessizliğinden kurtulsun Bak ki, karanlıklarım kaybolsun Bak ki, bakışın güneşim olsun Bilmiyorsun sen Eğer gidersen Yokluğunun güncesini tutarken bile Ölümü kucaklarım ben Bir kahır cuntası çöreklenir üstüme Ve ben sensizliğimin güçsüzlüğüyle Yenilirim her güne Varlığınla çok olmak varken Yokluğunla yok etme beni Gitme, gitme be sevgili! Gidip de; Suyu kurumuş nehirlere, Yıkılmaya yüz tutmuş şehirlere, Kıyıda köşede unutulmuş şiirlere çevirme beni Aklımı alıp da cevabı olmayan soruların içine devirme beni Ne olursun gitme Karanlığa teslim etme aydınlıklarımı Bitsin artık inadın Kırılmasın kolum kanadım Gidenlere özenme, gitme! Kal da, ateşler düşürme gönlümdeki tahtına Kal be sevgili, kal da gömülmeyeyim sensizliğin altına İHSAN TURHAN 19 Haziran 2013 Çarşamba |
güzel bir seslenişti
kalemin var olsun abi