Kitle Hayvanı hakkında. Notlar
1.
elyazması bir çantanın içindeki saydam gözleri çıkarıp takınca tarih ve tahrik köyünde rehavet infilak etti. ve çelişki denge ile göbek bağını kesti buna kimileri kitle hayvanı sokağa döküldü dedi birileriyse bildi. en gebe engebe üzerinden en çok geçilendi 2. şehri ve susu boğazlayan bağırsakları dolu bir cinnet çıktı ortaya örgütsüzdü. hiç kimse ve herkesti sesi. halkın sesine benziyordu beklemişti. birikmişti başı ağrıdan çatır çatır çatlamadan kimseye ilişmemişti 3. gecenin köpükleri arasında. sokakları bir buğu büyüsü sardı. sanıldı dağılmış yüzleriyle genç çocukların saçlarından içe çekilince içi parçalayan gaz bulutu havalandı. dağıldı sanrı ve loş yerlerde havlayışlar yankılandı 4. sokaklar kundaklanınca ağzı kantarmadan kanayan itler bölük bölük dizildiler ve gençler. uğrunda ölecek boş işler peşindeydiler. onlara göre onlara göre. bir jazz korosu örneğin çapulcular sonesini çok sesli söyleyince devletin uzayan erkekliği sönüyor ve gizli örgütler. bu süreci sündürmüş oluyordu 5. çocuklar. dünyayı ayağa kaldırdı ama Mezopotamya erken yatıp parka bakan perdelerini kapatınca bir soğukluk girdi araya umuldu ki. yakası açık nehrin düğmelerini sokakların uğultusu birleştirecekti 6. sokaklar ah kimin kolunda koynunda dirense onun oluyordu. oysa bunlar olmadan önce de buralarda devrim kol geziyordu. unutuldu 7. çocuklar. çocuklar gibi her şeyi herkese ihtiyacına göre ve her işi. herkese yeteneğine göre dağıtmaya kalktılar en sonunda da dağılmış sokakları elbirliği ile topladılar. ama 8. bu uyruksuz sahiliğin bu geldik bir kere gitmiyoruzun. fotoğrafı nasıl bir geçmişte çekildiyse artık geleceği. bir türlü belirmiyordu ilaçlı sularda 962bin13İst. |
Dünya dediğimiz yer içerisinde daha çok düşmanlık hainlik ve savaş barındırır.
Tarihin bir yerinde birileri orada bir şeyler yaptı diye bir başkasının yine orada bulunması her şeyin ayniyle vaki olduğunu belirtmez.
Kimin yazdığı belli olmayan bir hayata çocukça bir heyecanla dikleniştir yaşanan.. Görüştür içeriğin işlenişinden çıkan anlam. Saygı gerektirmez. Söyleyiş güzelse de şiir mana belirtmedikçe bir okunur, bir daha söylenmez..
Saygımla..