gelmelisin
’kaderime küfretmeden kederim...gel!!!’
gelmelisin şimdi! ben kendimden vazgeçmeden usulca ve geride bırakmadan geçmemiş geleceği koyun koyuna geçip yokluğunla yatmadan uykuya gelmelisin ağzımı açsam alev alıyor kelimeler biliyorum en çok benim canım yanıyor yine ve en çok benim adımın yanına yakışıyor ayrılık adsız kalıyorum kimliğine adsız şiirler doğuruyorum yokluğuna gebe kaldığım gecelerde ve göbek bağı kesilmiyor aşkın bıçak sırtı acıların kapı arkası gölgelerinde gelmelisin evet yüzüme bakmalısın kaçırmadan gözlerini kelimelerini üstüme salmalısın talan etmelisin yine can kırıklarımı ellerindeki yabancı izleri saçlarıma silmelisin şimdi gelmelisin diyorum katran karası sevdanın izlerini bulaştırmalısın cennetime bütün melekleri kovmalısın omuzlarımdan gelmelisin ve kaldığın yerden devam etmelisin yüreğimi tekmelemeye beni üstünü örtemediğin geçmişine asmalısın gözlerimden adamakıllı öldürmelisin bu defa ve hatta öldürürken özür dilemelisin benden |
ne olacak gelince bilmeden
siz biliyorsunuz,
güzeldi çağrınız,
tebrikler,
selâmlar..