yar
’baktığın uzaklarda görmek münkün mü yar’i
mümkün kendimden biliyorum ben ne zaman baksam gökyüzüne gözlerini görüyorum’ sen ki! dünya gözlü sevdiğim yüreğimin baş köşesine kurdun tahtını yavaş yavaş usulca kızılca kıyametler tozu oldu ayağının hiç bir kelimenin anlamı ad’ın kadar olamadı ve dolmadı adımın arkası gel ve bak avuç içlerindeki uçurumda ölesim var yine kırka bölesim var deniz’leri ve tekrar aşkı doğurasım var her bakışına aynı yıldızdan dilek tutalım yine aynı pencereden aynı sigaranın dumanını üfleyelim ve ölelim gel.. ’gözlerimin gözlerine aktığı adam sesim nefesim yaram’ın adı yar’im gel de imana gelsin ayrılıklar’ |