İZABEL/LA ...Kulağa ve gönüle ne güzel de işliyor.. evrensel bir sesleniş sevgiliye.. şiirde ayazda kalmış bir yüreğe tılsım olmuş bir otantik güzellik sergilenmekte... kimisi sevgiliye gökteki güzellikleri ile, kimisi sevgiliye yeryüzünün güzellikleri ile bütünleşir,.imge sanatıyla ..kimileride tarihin dokusuna sarar sevgiliyi..

iza/bel/la ..diye ayırdım gönül süzgeçimden.

...iza= aniden demektir..bel = işaret ..... la'yı ise eşi olmayan yoktur manasında değerlendirdim ki

baştan ele alacak olursak izabellayı... şairin gönlüne işleyen evrensel bir güzellik..


sevgili ile tarihini yazar gönül..acısıyla tatlısıyla..kanıyla işler adını hücrelerine..her dilde olan sevgili de özünde candır canandır.. mualladır..medihadır :))))))


çoğrafyasıdır aynı zamanda..

derinliklerine inmek güzeldi sevginin ve sevgilinin ve biraz daha insem fizik ve kimyası karışacak gibi..


ve çok çok güzeldi..yüreğiniz varolsun..kalbim yine tuttu tabiki bu güzellik anlayışını..sevgilerim şiire... saygılarım kaleminize ..esen kalın..

GÜLESEN SANCAR tarafından 6/7/2013 3:19:05 AM zamanında düzenlenmiştir.

Bilindik efsane aşkların dışında insanların gıpta ile baktığı, dilden dile dolaşan,keşke ben de böyle bir aşkın kahramanı olsaydım diyebileceği aşklar vardır.Ya da hayalinde yaşattığı ve uğruna şiirler/ağıtlar yaktığı aşklar…
Şair ona karşı beslediği tertemiz aşkını haykırır, ona kavuşamamanın verdiği üzüntü ve acıyla yakar/kavurur…ve hatta öldürür kendini…küllerinden adeta yeniden doğar...’’Aynaya baktığınızda koskoca bir yürek ve o yüreğin içinde hep onu görürsünüz’’

Aşk için krallığından vazgeçenler bile vardır. Nice tahtlar devrilmiştir sevdiğinin uğruna.
***

‘’sen herkesin karşısında
ve herkese aykırı
bir ıssız şehrin kalabalıklığı olurdun
bir kalabalık şehrin ıssızlığı
İzabell’’

Dizelerinde öyle güzel bir söylem var ki;
Bir gün şehre bir kız gelmiş,
Tüm gözler ona çevrilmiş ancak, o herkese aykırı, bir ıssız şehri güzelliğiyle kalabalıklaştıran ancak o hiç kimseyi görmüyor,
Kalabalık şehri müebbet bir ıssızlığa tutsak düşürüyor.
O kızın adı İzabel/La

***
''izabella
savaş çocuklarının kirli yüzüdür benim yüzüm
ruhumda eski şubatların darp izi
hadi kokla beni
kokla dirilt yeniden tanı tanımla
aşk masallarının çoğulluğuna ver beni
bir ölüm söyle kaç bin kez öldürülür sevgilim
gülüşün kocaman bir dünya devirirken İzabella
gülüşünü vur yüzüme
vur ki yüzümde kirlensin yüzün
yüzün yüzümle kirlensin İzabella''

Umulmayan nice yaralar vardı ki;
O yaraların tek şifa kaynağıdır sevgilinin bir tek gülüşü ve o gülüşe ateş emrini veren bakışlar… Şairimiz o gülüşten o bakıştan yoksunluğunu savaş ortasında hayatla mücadele eden yüzü kirli çocuklara benzetmektedir…Ne kadar orijinal bir benzetme…Gerçekten de öyledir.Binlerce kez ölüme meydan okursunuz …ki o ölüm sevgilinin bir katre de olsa sıcacık bakışlarında gizlidir.Şair onun karşısında bin kez ölecek kadar hedef tahtasıdır.
***
''Ölüm nasılsa bir gün gelecek, varsın sevgim uğruna olsun''

William Wordsworth bir şiirinde şöyle diyordu;

''Otların görkemli, çiçeklerin mağrur olduğu günler geride kaldı.Yas tutmak yok
Çünkü biz anılarımızla güçlüyüz…'' Evet, bir ayrılığın anatomisini böylesine muhteşem anlatan ve hasretin son bulmasını haykıran,,sil baştan yeniden tanımla diye yalvaran, ölümüne seven bir yürek dalgalanması idi okuduğumuz…Türkan hanımı da ayrıca tebrik ederken En derin saygı,en derin sevgi ve selamlarımla

Nicelerine…Yüreğiniz var olsun








Ramazan Boran tarafından 6/6/2013 8:50:55 PM zamanında düzenlenmiştir.