Keyfe KederBir rüzgâr eser, belirsiz yönde, Savurur ruhumu bilinmez bir derde. Gülüp geçiyorum, her adım serbest, Dertler kapımı çalmış, ama ben kayıtsız bir misafir. Keyfe keder bu dünya, yollar dolambaçlı, Kimseye borcum yok, hür ve karmaşık. Yıldızlar bile kayar, tutunacak bir dal bulmaz, Ben de savrulurum, rüzgârın oyununda biraz. Bir yudum kahve, biraz yalnızlık, Gecenin ortasında sessiz bir şarkılık. Ne mutluluğa tutsak, ne hüzne esir, Keyfe keder yaşamak, en güzelidir. Dünya döner, ben umursamaz, Saatler akar, bana hiç aldırmaz. Ama hayat böyle güzel, böyle serbest, Keyfe keder bir anı, her şeyden en iyisi. Kime ne? Bırak dertleri, Zaman bir nehir, aksın istediği gibi. Keyfe keder bu ruh, bu kalp, bu düş, Ne bir liman arar, ne de sonsuz bir kış. |