Ne güzel söylemiş değil mi atalar ..
"Acı acıyı keser, sancıyı su"

Böyle başlamış şiirine sevgili dostum.Sanırım şiirde verilmek istenen mesajlar burada şifrelenmiş gibi gözüküyor. "Acıyı bir başka acı sökermiş, sancıyı/ hârlanan ateşi de su."

"Menzil varsa insanın yolu da vardır yolcusu da" Biliriz ki ;
"İnancı ve kararlılığı olan bu yolda asla kaybolmaz" Ama sadece inanmak yetmez, inandıklarını da dürtükleyip harekete geçirmek gerek.

Evet, hedefi olmayan, ne başarıya ulaşabilir ne de bir sonuca.Hedefin belliyse yol belli yordam belli.Öyleyse geriye ne kaldı? O da nişangâhını ve yanında da cesaretini kuşanıp sonra da hadi "bismillah" diyerek o yolda yürümek, belirlediğin o hedefte ilerlemek...Korkmadan! Yılmadan! Usanmadan!

Elbette yürürken kendisini bekleyen zorlukların/güçlüklerin de olduğunu unutmamalı, tedbirini daımi uyanık tutmalı, ona göre gardını almalı insan.Yolun başı çileliyse sonu inşirahtır elbet.Sonu zafer, sonu.mükafat.Sonu yârdır, vuslattır, sonu selamet.

....
Yönümüz değişti, yanımız da değişti dostum.Önden yürüyenler yönümüzü düşürdü, yanımızı da çürüttü.Töreler düştü, alışkanlıklar da düştü hatır da.
Makamlar düştü, haklar düştü, liyakat da düştü,İnsan insanlığından düştü nesilleri de kendisinden bin beter düştü.

Ama hâla bir umut ..
ama hâla bir yol var.

Hani Nurullah Genç üsdadın Yağmur şiirinde dediği gibi;

"Düşmanlık içimizde; dostluklar yaban düştü,
Yenilgi, ilmek ilmek düğümlendi tarihe,
Her sayfaya talihsiz binlerce kurban düştü"

ve bir baska kıtasında şiirin,

"Sarardı yeşil yaprak; dal koptu; fidan düştü,
Baykuşa çifte yalı; bülbüle zindan düştü,
Katil sinekler deldi hicabın perdesini,
İstiklal boşluğunda arılar nadan düştü"

Düşmek eylemi mecazi anlamda hiç bu kadar güzel anlatılamazdı.Düşenlerle düşmeyenlerin farkı bu olsa gerek.
Sen düşersen; yurdun düşer, sevdiklerin düşer.Bir bir sökün edilirler değerlerinden.Sonra da ebreheler düşer, nemrutlar düşer bahtımıza, mecburen kalkmak çabalamak düşer.

Şair Hafıza/hafızlara yani muhatabına, yani bize/hepimize;

"Kalk diril ve diren" diyor. İbrahim gibi acını savura savura, baltanı vura vura.Musa gibi yara yara.Ali gibi kılıcını sallaya sallaya ..

Yürü!
Fatih gibi surları yıka yıka ..
Karanlığı boğa boğa ..
Yeni bir çağı bağıra bağıra yürü!

Sabahı yerinden yarıp çıkaran, her zorluğun sonuna bir kolaylık saklayan Allah(cc), gemine rüzgârını gönderir, rotasına da ışıklarını.O yanında olduktan sonra hangi güç sana "dur" diyebilir ki.Hangi güç karşında durabilir ki?

"Hedefi olmayan gemiye, hiçbir rüzgâr yardım etmez"diyor Montaigne
....
Yürüdükçe aşka gel ..
yürüdükçe imana! yürüdükçe O'na.
....

İçerik olarak tamam
teknik olarak da tamam şiir. İmge ve tasvirler fırçanın sürüldüğü yerlerde çok iyi görseller oluşturuyor.Bir film sahnesi gibi canlanıyor.Tarihin derinliklerine doğru yol aldırıyor.Birden Fil suresinde anlatılan o malum vakayı düşünüyorsunuz.Haşhaşiler ve bugüne kadar süre gelen kökleri.Verilen mücadeleler, itikat savaşları, dökülen kanlar vs..Hepsi bize bir ders, hepsi bize bir imtihan, bize bir referans.

İyi şairsin vesselem dostum.Fena yazıyorsun.
G'özel miydi?
Hayır! ...
Şiirin dahasından da, dahasıydı.
Hadi hayırlısı bakalım.

EYVALLAH

(-r)


-Ramazan Boran tarafından 11/17/2020 12:16:57 AM zamanında düzenlenmiştir.