hafıza ayıpları
mücadele etmeye gücüm bittiğinde
ve tükendiğinde kalbim babamın aldığı o sarı saçlı bebek geliyor aklıma kocaman iri iri mavi gözleri bukle bukle saçları vardı öyle çok sevmiştim ki onu sırf babam aldı diye ama babama olan öfkemden bir gün bile alıp oynamadım elime bir bebekti babamı özlememin özrü sarı saçlı ve mavi gözlü bir bebek.. oysa o babam gibi kokmuyordu babam bilmiyordu bunu... sonra sen geliyorsun aklıma seni daha çok sevmiştim biliyormusun o çocukluğumu hapsettiğim bebekten çok daha çok senide özledim babam kadar o yoktu ama seni yanımdaykende özledim ben yada yanımda olduğunu sanırken!!! yokluğunu doldurmuyordu hiçbir varlık sen bilmiyordun.... geçmiş kara bir perde olup çekiliyor gözlerime kararıyor hafızam zihnimde kar yağıyor bir yerlere yüreğim üşüyor... babamı özlediğimi unutmak istiyorum o sarı saçlı bebekle oynamadığımı da sonra bütün unutamadıkları mı ve hiç bir şeyi unutamadığımı da unutmak istiyorum aklıma dolan kargaşaları yapılanları yapılmayanları her şeyi unutmak istiyorum sadece tekrar dokunmak çocukluğuma babamı çocuk gibi sevmek ıslanmamak kuru kuruya boşluğa dalmamak çocuk olmak işte ve oynamak o mavi gözlü bebekle sonra anlatabilmek içimdeki seni sana uzun uzun konuşabilmek ve sarılırken dahi özlememek seni ölmek mesela şimdi şuracıkta ölmek istiyorum!! |