Ovada haziran muştusu
...
Sabısızlığını seviyorum ellerinin ümidin arkadaşlığını kendimle dalaştığım o dağa çıkmayı her sabah hatırlamayı yaşamın tazeliğini konuşmayı sökmemiş bir bebek gibi kök salmayı yanıtsız sorulara ve bir savaşçı kolaylığı içinde sürülmeyi namluya kulağı dikişli 21.yy için kenger toplamayı doğuda seviyorum... ... |
Çok pastoral şiir olmuş ;)