ŞARABİ AYAZ
geceye ateşi düşüren k/adın
mevsimsiz günler dökülürdü omuzlarına ah siyah saçlarında sarhoş elem ağırlaşırdı yorgun ayakların ıssız kaldırımlarda tek hece sızılı ayrılır şairin kaleminden şiir yabancılaşıyor gölgeler kendine o dudaklarına değen bir üzüm tanesi ise şarap kokusundan müşvikliğinde derbeder inlerdi nefesini tutan camdaki buğulu dudakların narin parmaklarını yakan ince gözyaşların toprağın nemine sarkıyordu suratları dokunduğun dallar çiçeksiz kan döker dilin kızıl renkli laleye filizlenir kahır nöbetlerindeki öfke çığlığın rüzgarda kayıp şelale ç/ağlayanlar kadar ç/ağlayacak gözlerin ağlamaklı çığlıktır dudaklarındaki harf yığınları fesleğenin gölgesinde depresif yalnızlık bir bakış bileyledi aynadaki bakışlarını ağlama bir keman inler yüreğinin suskunluğunda gelme sana düşüyor sabah hülyalı kalem iniltili kelimeler şaşkın dudaklarına büzülüyorusun ağıtların ay tutuldu güneş denizin koynunda huzursuz aşk saçlarından akan muammalı bir eda kaldırımlar dilsiz balkonlarda kaprisli begonyalar solgun kar kürerken kirpiklerin içinde ıslanır hasrete dönence mevsimi bir kakülün ucunda ölümse sıska bir sabahta adın inleleyecek minarelerden ve bir kez daha üşüyeceksin son kez tutunup bakışlarına doğrulurken çiğ sevişmelerde eriyecek gölgen sözsüz düşlerde koynunda beslendiğin vakitsiz bir ölümdür bacaklarında titreyen |
Seni beklerken şaştı aklım şaştı fikrim,
Taş değdi dişe,yumruklar vurdu döşe..
Aklım ermez oldu kelimelerim kör düğüm..
Hep dil desin hep özümde hep gönlümde..
Kalmasın kavuşmamız kalmasın kıyamete ...
Dil yorulsun,dudaklar kurusun ey gözüm.
Sen düşünme, yeterki beni sen bulasın...
Dön gel,tuanam....
Cennetten düşen ilk yağmurum.....
.................. ................................yazan engin gönlün sahibine sonsuz şükranlarımla..kutlarım.........