Neden bu haldeyim?
Şiir kolumu yakalamış beni yanına çekerken ben neden başka kelimeleri hafızamda cilalayıp,başka manalara uzanabiliyorum,deli miyim?
Nihayet karar verdim;"ben deliyim"
Öyle olmalıyım zira;şiir satırları arasında dilimi,lisanımı,kelimeleri yitirip,bir başka âlemde açıyorum gözlerimi.
Bu bazen hiç alakasız gibi görünen bir öykü,bir anı olurken bazen başında duvakla bekleyen bir şiir olabiliyor.
Bir delilik alameti olsa gerek.
Sizin şiirinizi okurken kendimi merhum Azeri şair bahtiya Vahapzade'nin "Bugün yeddin Oldu" adlı şiirinin,
Anam tapşırıldın ana torpağa
Bu ölüm sineme çekti dağ menim
Sen menin arhamda benzerdin dağa
Ele bil arhamdan uctu dağ menim" mısraında açtım gözlerimi.
İlk sözcüklerde Nasrettin Hoca'ya Hazretlerine gitti aklım.
Demişler "Hocaaaa,müjde oğlun oldu!"
Hoca merhum başlamış ağlamaya,şaşırmış kolu komşu.
"Ay Hoca 'oldu' dedik 'öldü' demedik bre!"
"Olsun" demiş muhterem Hoca "Oldu ya ,ölecek!"
Sonra köyüme döndüm.Oyuncak bebeklerle oynamayı yeni terkeden kızları kucağında yeni doğmuş bebekleriyle asker yolu gözlerken anımsadım.
Birden ray boyunca uzanan kokular düştü aklıma ve Azerilerin bir sözüü geldi aklıma "Oğul öl'ün ardı tatlı olar"
rayları koklamak yerine annelerin kırışıklarıla dolu ellerine sarılıp öpmek,kucaklarında yatıp onlara "ben senin o küçük yaramaz kızınım hala" hissini tattırmak daha evlâ,daha içten.
Konu anneler olunca bütün sözler manidan bütün kelimeler süslü ve ziynet misali parlar gözümde.
Çünkü cenneti ayaklarının altına seren Allah,onlara bir "of" demeyi hoş görmez.
Balkonumda yavrularını dünyaya getiren Kumru benim için bütün anneler gibi kutsal.
yavrusunu muhafaza edebilmek uğruna o narin kanatlarıyla beni korkutmaya çalışan kara gözlü Kumru hala balkonumun her gün buğday ziyafeti sunduğum yaşlı annesi.
Bir tek kelime olsun annesine güzel söyleyen insana hayranım.
Gülene,görene,selam verene,hastane yolunda üzerinde köy kıyafeti bulunan yaşlı annesinin koluna giren delikanlının hayranıyım.
Annesi için bir an olsun dert çekenin kölesiyim.
Annesinin duasına layık olup dünya ve ahiretinin yollarını ışıldatan evlatları kıskanmaktayım.
Kalbindeki sevgiyi tutamayıp durakta yaşlı annesini öpücüklere boğan genç kızın erdemli davranışına hastayım.
Annesi olmayan çocukları elinden tutan ,başını okşayan ve "Onlara sahip çıkan cennette benimle komşu olacak" diyen peygamberimin hayranıyım,kölesiyim,hastasıyım.
Annesi için bu güzel şiiri yazan ve hissiyatımızın tercümanı olan "deniz-ce " hanımefendinin de yazılarındaki samimiyet ve içtenlik ,yalın ifadeleri dolayısıyla hayranı olduğumu bir defaya mahsus itiraf etmek gafletinde bulunarak(zira bir daha söylemek incitir kibirlerimi),selam ve saygılarımı sunuyorum.




erolabi tarafından 5/14/2013 1:48:26 PM zamanında düzenlenmiştir.