çirkinin vedasıkırlangıçların kaderi bozdoğanlar için kırılmakmış alışılmışın dışında şimdi kandan baruttan bir gökyüzümüz var bizim orada ölüyor ve fakat düştüğümüz yerlerde çürüyüp gidiyoruz artık kim kimi bulursa orada yesin gürbüz bebeklerin dillerine düşmeden türküsü evvel ahir dinimizin çekiktir ela gözleri önce yağmur başlar ardından kan gelir eksile eksile büyür içinde anaların öç duygusu aşktan gidenin kim diyebilir ki ‘’ hakkı yoktur ‘’ çünkü içinde kaldı bu gönül narın çünkü mesnetsiz her duvarın ardında yıkılıp kalanlarla aynı masada oturan gönlüne küs ömrüne küs bu adam ebediyen yokluğun olsun diye senin iki dirhem bir çekirdektir cehenneme bile giderken |
tebrikle!