hiç
iki sırrın arasında
sıkışmış zaman laf olsun diye karalama defterlerine düşüyor vakitsizlik gece yarıları sabaha karşı bilhassa gayri meşru aşkların çocukları doğuyor pencerelere birşeyler oluyor görüyormusun dilim damağıma yapışıyor kekeme kalıyor kelimeler feri kaçıyor aydınlıkların koynumuzda besleniyor kızılca kıyametler.. bir şey!! birşeyler yolunda gitmiyor.. ve zaman pazarlıyor kendini eski zamanın yeni aşklarına!! |
şimdi şiirin biçimini bir kez daha geçip içine girmişken, tekrar dışına çıktığımda görmüş olduklarım artık benim. fakat görememiş olduklarım değil, henüz görmemiş olduklarım için muhakkak geriye döneceğim. -ki yapılması gerekendir hep geriye dönmek.-
şiirdi. ve şiirin ötesinde, bir hatırlayıştı. takdir ve tebrik ederim.