Aykırı Kırmızılar Serisi IIIKısa pantolonlu düşlerime Hatırladın mı sahi o günleri? Ben o evde doğmuştum sen de içimde Güneş kadar uzak, mum alevi kadar yakın Isıtırdın içimi, ben güneş kadar ısıttığına inandırırdım bedenimi Yanımdaymışsın gibi kandırırdım Avuturdum yalnızlığımı Geceyi düşlüyordum, simsiyah oluyordu gece Bizde her şeyin az, biraz fazlası vardı hep Hep çoğa yakındık Hep fazlaydık Birbirimize bile “Dengini bulamaz kimse bu dünyada” derlerdi ya en bilmiş ermiş gibi Bizde fazlaydı dengesizlik Herkes birbirine eksilirken Biz çoğalıyorduk Kırmızım göz kırpıyordu tüm renklerin arasından Kıpkırmızı oluyordum Fazlaydım işte kırmızıdan bile fazla renkliydim Kendi tonunda kaybolmuş, hiçbir renkte kendini gösteremeyen Altı-üstü bir renktim, tektim Terk edildim rengimden Sonra gözlerim istifa etti diğer tüm renklere bakmaktan Kör oldu gözlerine değdiğinde Boyayabilirdik tüm dünyayı bu renge Evrene göç eder, orayı da boyardık O kadar güçlüydü bileklerimiz ve gözlerimiz keskindi Diğer tüm renkleri kesip atabilecek kadar Ama bir gitmek vardı Bir de solmak Gidersen eğer tüm o tek rengimi de alıp giderdin Ben hem renksiz hem de kör kalırdım Rengine aldanıp, tüm renkleri soldurduğum için Kendi rengimden özür dilemek zorunda kalırdım Ceza mıydı bu? Allah’ın cezası bir renktim işte Üstelik beynimi de boyamıştım aynı renge Şimdi düşünmek bundan böyle daha kırmızı Konuşmak kırmızı Başka renkten konuşmak aykırı Bakmak kırmızı, görmek intihar Diğer tüm renkler beynimin en alt tabakasına gömülmüş birer ceset Mezar dolu beynimin katmanları Gereksinim duymuyordum diğer tüm renklere Bu renksizliğin sonunda kör kalmak olsa da Kendi rengime ihanetin sonunda intihar olsa da Yaşardık, yaşatırdık biz bu boyadığımız dünyayı Kırmızı renginde ama aykırı Ateş biraz tenim Esmer biraz kırmızı, teninde Evrende sayıklıyorum tüm kırmızı dillerde Görmeyen gözlerimle rüya görebiliyorum Rüyamda seni Söylesenize! Şimdi ben kör müyüm? Ne kadar görmüyorum? Bir tek rengi görürken, tüm renklere yabancı Siyaha aykırı Karanlığa yakışan tek renk Bağlılığın ve sadakatin rengiydi bu Başında da, sonunda da Bir Mayıs İki Bin On Üç 13 50 Nevin Akbulut |
Tebrikler seviyorum siirlerinizi
...
sevgiler