kayıp
kalk gidelim diyor içimden bir ses
sessizliğini bozup olur olmaz gürültülerin hiç bir şey almadan yanımıza çayımızı yarım bırakıp açıp perdeleri ve ışıkları yakıp hadi gidelim... içinde boğulduğumuz karmaşadan kaçıp kuyulara atalım kendimizi... biraz toprak olsun sadece yüzümüze değen birazda karanlık.. bir cümleye sığdırılırmıydı hayat... zordu sığdıramadık!!! kelimeleri başıboş bırakalım serseri olsun yüklemler ardımızdan bize ne? kayıp özneler ölsün sonra... sonra... hiç sonrası olmasın öncelerin ve çırılçıplak kalsın bugün senden önce benden sonrayım şimdi.. gördünmü... hadi gidelim o zaman.. nereye... hiç... açsana kapını yolumu kaybettim yine.. |
Bazen hiçtir
hiçbir şeydir yaşadıklarımız.
Deniz, yanılıyorsam uyar?..
:)