...yakamozlar ölünceye kadarkainatın en görkemli çağlayanı cennet kokulu saçların tel tel dökülürdu anlına yanaklarına sarkılmış zülüflerine takılırdı parmaklarım bayramlık urbalarını giymiş haylaz çocuklar gibi şımarırdı dokunuşlarım içim içime sığmazdı gözlerimden sayısız yıldızlar kayardı her birinden yanımdayken bile bir seni dilediğim... senli mısralar dökülürdü lal kesilmiş dilimden suretini ezberletirdim gözlerimdeki titreyen sevince okşardım gözlerimle gül tenini sen uyurken dokunmadan içim tireyerek yüreğim delirrirdi fırlayıp çıkacakmış gibi çukurundan soluğun nefesime değince ölürdüm son nefesim gibi şiirler okurdum güneş sabaha merhaba derken sen duymazdın saçlarının her telini okşayıp bir bir öperken gamzelerinin gizemli deltasından güller derdim kucak kucak geceler boyunda yakamozlar ölünceye kadar... gelişinle ömrüm artık hep bahardı kışlar geride kalmıştı şiirlerden kopmuşcasına asi nehirler misali çağıl çağıl gelmiştin uyandırmadan seni sarılırdım kokunun boynuna öperdim öperdim dudaklarım yanıncaya kadar öperdim... böyle sevmek bana sevilen sen olunca böylesi sevilmek bir sana yakışır gülleri kıskandıran harikam.... Hasan ODABAŞI |