öyle birdenbire ki şu ölüm sis olur çöker gözlerine insanın susarak sessizce ve canice kemirir gibi bir çiçeği çimdik çimdik koparır içindeki sevinci ve sonrası hiç
doğruymuş!.. ölüm an/sızın/mış kurşun ansızın ansızın saplanırmış şah damarına ben öldüydüm geçen gün bir çift gözün içinde bir çift gözün içinde kalmıştım öyle heykel kadar sessiz ve kimsesiz
doğruymuş!.. kan sıcakken hisedilmezmiş ta ki dizlerin kırılana dek
ve sonra dikip gözlerimi göğe inletircesine kainatı yıka dedim yıka!.. yıka yaralarımın kanını yıka ki, emsin toprak al bir gelincik büyüsün toprağımın üstünde
durmadan yağdı gök ben öperken ölümün gözlerinden!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Öldüydüm An/sızın! şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Öldüydüm An/sızın! şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.