hava sisli
Yürüyorum kaldırımlarda, yağmurlu bir sonbahar
yerlerde çamurlu sular ve izmaritler
az ilerde parkın demir parmaklıklarına yapışan eller
dillerinde basit istekler
dilenenler, dilendirilenler
ve havada kayıp gurur kokuları
bu kentte acınacak çok haller var


ne zaman seni özlesem
ne çok şey boğuyor beni
ne çok kayboluyorum
şimdi bir şeyler yapsam
salsam diyorum kafesteki tüm kuşları
özgürlüğe uğurlasam


çekip gitme arzusu boynumun damarlarında
üşüyor ellerim
tüm eşyalar üşüyor
ayaklanıyor dört duvar
duygularım paramparça
güneşler üşüyor


susma
öksüz kalır bu kentin sokakları
bilirim
bilirim de anlatamam


toprağın cana
canın toprağa susadığı saatlerde
hayatın tüm hüznü gözlerinde
geldi de, yüreğime sığındı
kuruyan kumsalımda çakıl taşları topluyor


menekşe desem değil
mine desem açmamış bir gül tuvalde
o derin bakışlarıyla hangi dala tutunsa, dal kül olur
içimde küçük bir kız çocuğu
nefesinde eski baharların kokusu, avunur durur


ah benim ölümsüz hücrem
ömrüm
eti tırnaktan ayırmayacağım


Soluksuz bir duraksamadayım
g/özlüyorum !



29 /09 / 2009 / N_Erol