F İ G Ü Rher yontucu zamana karşı ölümsüz yapıtlar bırakırken geride diriyken dokunamadığı dilsiz heykeller diker gönlüne hayal evinde bir düşü kimi yazar kimi boyar kimi çizer kimi yontar çıplaktır abidevi eser yürekteki boşluğu doldurmak için oyulur taş, ağaç, mermer canlanacak gibi görünür heykel aşkın can evinden soyutlanıp çıkar sevdaya adanmış ebedi eser derin derin bakar dirilmez ne ruh, ne beden parça parça çoğalır diri diri gömülür aşkı, ışığı yürekte var eden bir hayal daha öldürülür dokunmak istedikçe düşünde uzadı saçlarım gecenin içinde usta yontucunun elinde her anı, her kareyi sessiz sedasız izleyen cansız figürdüm sadece 22 Nisan 2013 – Zeynep Özmen |