Karanlıklar süzülüyor Kurşun delmez Ses geçirmez Simsiyahgeceden içime..
Yokluyor nabzımı rüzgâr Islık ıslık fısıldıyor kulağıma Firkatlı şarkılar Ardınsıra adımlarını duyuyorum Diller hep lâl Korku salıyor geceye kör bi efkâr..
Tenhalarda ölüyor umut Üşüyor kaldırımlar Üşüşüyor çarmıha gerdiğim hatıralar Mekânsızım Gözüm takılıyor uzaklara Çok uzaklara Kanat çırparken Kırlangıçlar Zamansızım..
Jilet gibi çeltikler atarım Hecelerimle geceye Kıpkızıl kan dolar avuçlarım Gelincikler kıskanır..
Ay bile sönük kalırken kederimden Sen hâlâ körsün Diyorum ki; İçimde barınan binlerce kadından Tek birini yaşattın Gelseydin şayet Hevesle öldürürdüm Çünkü ben yalnızlığın tanrısıyım..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yalnızlığın Tanrısı şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yalnızlığın Tanrısı şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
yoruma takatim yok,okumaya daha alışamadım. bir şey yazmama gerek yok,daha binlercesinden birini anlayamadım. derinliği insanı çeker içine. girdap gibi.. dönüp dönüp merkeze doğru sürükleyen bir şiir
bir şey yazmama gerek yok,daha binlercesinden birini anlayamadım.
derinliği insanı çeker içine. girdap gibi..
dönüp dönüp merkeze doğru sürükleyen bir şiir