Bir İstanbul Özlüyorum Bir senŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ’’kıyameti merak ediyorsanız terkedilmiş bir kadının sessizliğini dinleyin’’
bir istanbul özlüyorum bir sen bir bulut oluyorum yağmur sonra derin bir boşluk kayboluyorum.. bir düş öpüyor ellerimden koşuyorum nefes alışlarını duyuyorum serçenin ürkek korkak.. saçlarımı örüyor annem iki yana bisiklet mavi babamın elinden sımsıkı tutuyorum lunapark yolunda.. uçurtmalar rengarenk duvardan duvara ayna aynadan akan şelale yüzümü yıkıyorum sonra uyanıyorum ki rüya.. yoruluyorum daha sıkı sarılıyorum yastığa altında sakladığım dört yapraklı yonca.. koşuyorum düşlerimin ardından vazgeçmeden dört nala biliyorum yorulacaklar nasıl olsa.. terkedilmiş bir kadının sessizliğini dinliyorum yanan sigarasının ucunda bir istanbul özlüyor bir sen trabzon’da.. |
ilham alınası şiirler yazıyorsunuz,
şiirinizi okuyan biri eğer şiirden anlıyorsa
gerçekten yılların emeği olduğunu rahatlıkla anlayabilir..
Müsaadeniz şiirinizin ilk ve son mısralarını kendime göre uyarlıyorum :)
Ben olsam böyle yazardım demek isterdim ama ne yazık ki
siz benden önce bir araya getirmişsiniz bu güzel kelimeleri... :)
Bir istanbul özleniyor,
Bir de Sen Trabzon'da,
Bir sis çöküyor ince yağmur bırakarak
Bir anda kayboluyor güneş açıyor
Ben sana gökkuşağını değil,
yağmuru yakıştırıyorum..
Terkedilmiş bir kadın sigarasını yakıyor,
Sahil boyunda,
Trafik durmuyor akıyor olanca hızında
Lakin, işte gariplik bu ya,
Bir ben alıyorum kokusunu,
Terkedilmiş kadının yaktığı sigaranın,
Bir de sen beni duyuyorsun,
Aramızda şehirler olsa da..
Bir istanbul özleniyor,
bir de Sen Trabzon’da..