ANAHTARI KAYIP NEFESLER


Gözlerinde, sevgiye susak birkaç güvercin
Kirpiklerinin ardında yüreğim
Tutsak, mağrur…


Aşk çırpınışlarında kanatlarım kırık
Yavaşça bakışlarnın koylarına indim
Usulca, yalnızlığımı demirleyip
Çıplak sularında kayboldum


Zaman avuçlarımızdan damlıyordu
Zemheriydi
Soğuktu…


Ellerin üşüyordu
Parmaklarının büyüsüne yatıyor
Göğsünden orman çiçekleri kokluyordum
En çok morunu seviyordum
Saçlarının dalına bülbül olup
Kulağına tatlı nağmeler besteliyordum


Dudağına bıraktığım çoğul sıcaklıklar
Tek bedende ruhumuzu sarıyordu
Ömrümüzün baharını yaşıyorduk


Biz birbirimizde öyle kalabalıktık ki
Başka hiç kimseye yer kalmıyordu içimizde!


Sonra Ben oluyordun
Ben Sen…


Yaşamın acımtrak kırıntılarını bir valize topluyor
Kimsesizce içinden kalkan uzun yolculuklara çıkıyordum


Kürek kemiklerimin, martı çığlığıyla
Dilinden düşecek birkaç parça söze kanat çırpıyordum


Fırtınanda güvertem sırılsıklam bir aşkla doluyor
Kalbimin gümbürtüsünde can buluyordum


Şimdi sensizliğin kurak ikliminde
Yüreğimi nadasa bıraktım
Yüzünün deltalarında çıplak düşlere koşuyorum
Her an uyanacağım korkusuyla
Ölümbaz uykulara yatıyorum


Hadi !
Hüznünü koynumda emzirdiğim saatleri geri ver
Kucağıma tos topalak sevgiler bağışla!


Kentin ağlak sokaklarına umutlar saç
Eteklerimi yıldızlarla doldur
Sonra,
Yarım yapıldak değil
Tas tamam bütün varlığınla gel
Yeşil sabahlarıma yasla başını
Dudağıma öpüşler as
En çok gerdanımdan vur beni


Aşkın en olunmazında müebbet yedim
Yüzüm gözüm Sen içinde
Kımıldasam delil bırakacak
Kımıldasam uluorta seviler saçacağım
Gözlerinin dar ağacında
Ben hep sana asılacağım


Haydi! Korkma
Çık uçurumlarıma
Hayatı solumdan solu
Buğusundayım aramızdaki sisin
Bul beni!
Gamzelerimi aşk çiçekleriyle taşır


Bilirsin…
Celladım olsan kaçmam
Soluyacak son nefesimde olsan
Bağrından başkasına yatmam
İdam sehpana çıksam
Gülüşünden başkasını boynuma takmam
Bu ömrü senden başkasına adamam


NURGÜL OCAK