HAYAL
bütün düşlerim gerçeleşseydi ne olurdu
fanusumu kırardım bütün özsuyum dökülür müydü yüksek yarlardan daha başka çiçekler açardı bahçelerimde senin adını bile anmazdım başka sevgilim olurdu suretinde ben yazardım yürürdü yolumda tökezlemezdim ikide bir taşlara düşmezdim, düşsem elimden tutup kaldıranım olurdu kimbilir başka çocuklarım olurdu(istemem ama) daha saygıdeğer biri olurdum korkmazdım yalnız bir yere gitmekten öğrenirdim her yeri ürkmezdim kendi sesimden bile olmadı işte biraz da benim suçum bu oluruna bıraktım herşeyi ilk adımda döndürünce devlerin tilkileri yalpaladım yıkıldım ağlamaya yetti gücüm karşıma çıktılar öcü göstererek gerçeği yapamaz, başına bir hal gelir dediler onlar kurdular saatimi istedikleri ayarda beni frenlediler öyle isterdim ki oysa döndürmeyi dünyayı döndüğü bu çarklardan ne savaş olurdu düzenimde benim, ne gençler, çocuklar ölür ne de başımızda bir diktatör! gazeteci doğruyu yazardı doğru söylerdi tv kanallarında haberler kurtulurdu topraklar sıkıldığı cendereden olmadı işte! kader değil! çocuktum! bu yüzden! 20. 4. 2013 / Nazik Gülünay |
kutluyor saygılar sunuyorum..