Çizgili Film
Sen gelmeyince
Çok özleniyorsun Mesela; içimdeki çizgi filmden bir kız çıkıyor Tüm kötüleri öldüren güçlü kahraman Silahını göğsüne yakın yerinde tutuyor Ama ona rağmen özlüyor Silah sevgili değildi, olamazdı Özlemi dindiremezdi Kalbin dışarı çıkmasını engelleyemezdi hiçbir parmaklık Çizgi filmdeki kız ağlıyordu Gözleri dolu, hani şu herkesin kırılıp geçtiği sahne var ya İşte o şekilde, ben geçemiyordum o sahnenin önünden bile Kocamandı gözleri, beyazından çok siyahı vardı Yere baktığı için biraz da tüm gözünü kaplıyordu bu süyahlık Seni özleyince böyle oluyordu işte İçimin çizgileri daha belirgin Gözlerim doluyordu kocaman Sağanak şeklinde bir özlem başlıyordu uzaktan uzağa Bir film çeviriyordum içimden En çizgileri belirgin olanından Filmin sonunda makyajın akması da vardı Karşına çıkmak için verilen tüm uğraşın boşa çıkması da Kaldık işte filmin sonunda sokakta Yüreğimle ben Ama kime, neyi anlatacağız Çizgiden yaratılmışız ve hiçbir filme de sığamamışız Üstelik karnımız aç, sırtımız açık Yüreğimiz anlaşılmaz, dilimiz lâl Haydi! Gitmeli bu şiirden de İnsanlık karanlıkta, okunmuyor şiirler Işıktan daha fazlası gerek artık aydınlanmak için Alt tarafı bir çizgi kahramanıyım ben Kahramanlık taslarken çizgilerimin dışına çıkamadım Çıkmayı beceremedim Halbuki hayal etseydi birisi beni O zaman gerçekleşirdim Belki bir filme konuk olur, bir hikaye de can bulurdum Dedim ya; Çizgiyim ben sadece Silinmeyi bekleyen dünya üzerinde Noktadan az daha fazlası gerek bir şey olmak için Öyle durduğun yerde durmakla da olmuyor Çıkıp dolaşmalı hayalde de olsa Ama ben çizgiyim Ne yapabilirim ki başka On Nisan İki Bin On Üç 19 30 Nevin Akbulut |
kalemine sağlık değerli şiir dostu,,
muhabbetle,,