KÂMİL İNSAN OLMAK İÇİN
Kâmil insan olmak için,
Tutunacak dal gerekli. O, BİR dalı bulmak için, Arayıcı, hâl gerekli. Muhammed’i bu dergaha, Vâsıl olan çıkmaz daha, Gönül gibi pâdişaha, Nefis gibi, kul gerekli. Varına,var ekleyene, Dost kahrını çekmeyene, Aba hırka bekleyene, Kor ateşten, şal gerekli. Yerin göğün her katıda, İnsan denen bu yapıda, Pişmek için o kapıda, Ölümüne, kal gerekli. İlim,irfan mektebinde, Aşıkların meşrebinde, Ariflerin sohbetinde, Arı,çiçek,bal gerekli. Aşk şarabı içilince, Benlik dağı geçilince, Gel yurduna seçilince, Edep,erkan,yol gerekli. İki gözü BİR görmeye, Aşk alana aşk vermeye, Kahr’a,lûtf’a yüz sürmeye, Sabır,şükür bol gerekli. Yaralıyım; özü söze, Bağlayalı döndüm köze, Çiğlik haram olsun bize, Yana yana,kül gerekli. 03.03.2006 |