//Krınca Midesine Yazılan Şiir//
Zihni evhama firakı nazarın duası akşetmiş,
Ay gizlenmiş zindane,erenlerin nuru aleme aksetmiş, Şefkati dağlardan ulu,arzusu karınca midesi, Kahrında hoştur lütfunda,Yaradan ne verirse hazinesi, . Kalbi nur,kalbi şükür dua dua şakıyor hıfzı kuran, Canım canana hevesli,nara düştüm yandıkça yanıyor, Bir hülyamız vardı kökü Orta Asya’da koskoca Turan./ Kaptırdık çakala paçayı geçirdi dişini kanadıkça kanıyor... . Nasıra basmadan, Hasıra diz çöküp; Başlasın rahle-i tedrisatta... Nasihat-ı ilmi -hal. Kalmakla gitmek arası şeytanın vesvesesinde, Dağdalardan yankılanan,akseden okkalısından ensesinde, Uğuldayan çınlayan kulakları sağır eden sesinde, Issız, sessiz çakallar seslenirken,kurtlar uluyor ürpertili nefesimde, . Sebebi varlığım... Koyma beni darda sahibi Mutlak. Darlıkta bille bolluğum. Sen tutarsan ruhumdan,kurtulurum ancak. . İster bir damla su. İster bir katre dolu su, Razıyım Rab’den gelene... Gönül dolusu... yunus ça./ |