Sevgi Bataklığı
Duygusuzluk çukurunda sıkışmış, boğulmuşken;
Bu açan yapraklar, meyve mi verecek, Sevmelerin temeli bataklığa atılmışken; Adına ’aşk’ dedikleri küçük bir velet, Batmadan bu yolda daha ne kadar yürüyecek. Sevgisizlikten insan delirirken, ölürken; Yarına kim sağ, selametle erecek, İnsanlar bu olguyu halen oyun sanırken; Kırılan kalpler ardından ki küçük bir çocuk, Bir daha nasıl sevecek, nasıl sevinecek. |