2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
767
Okunma
’Çünkü bilmezsin bu akşamları
nasıl yaralar ceplerinde şiir olanları...’
İsyankar kışların
toplu direnişlerine gebedir akşamlar
sayısız tren geçer garlardan
genzine akıttığın son umutla bakarsın vagonlara
nafile
bir şarkı çalınır hariçten
’bir ihtimal daha yok’
Kaç istersen
kaçamazsın
çoktan dolanmıştır akşamın gergefine saçların
sızlar çaresizliğin kalemin gölgesinde
tutukludur imgelerin
kusursuz bir cinayette
hep bu kısır döngüler vurur uçurtmaları
Kimi zaman
karanlığın sırrına ermektir akşam
ateşin suya
suyun toprağa bakışı misali
ay ışığında vurulan kavgalarını
turuncu gülümseyişlere yaslandırırsın
bir şiirde
eğreti sevdalar devrilir alacakaranlıkta
Satır satır
hece hece
başka iklimlere susamışlık vardır
hiç inanmasan da beşinci mevsime
İhtiyacın olansa sadece zamandır
oysa soramazsın saat kaç diye
şiirde büyümenin erdemiyle bekli de
bilirsin ki zaman sadece alır
zaman alır
Şimdi
sana en güzel şiirleri yazsam ne çıkar
ne ben anlatabileceğim kendimi yeterince
ne sen anlayacaksın bu akşamları
ne ben dokunabileceğim yüreğine şiirlerde
ne de sen buna değeceksin
Hiç kızmıyorum sana
inan buna
bütün suç akşamların
Yine de sen
en kalınası zamanda kal
şiirde kal
yine de sen
bakmadan geçme
gökten indirmedik biz o şiirleri...
5.0
100% (4)