Sayıklamalar -I-
"Şiiri ben yazarım, sen noktaları koy." Mustafa Abi’nin aziz hatırasına...
ben çok gördüm bu gölgeleri, kaldırımı ikiye bölenleri, veya köşebaşında duran dilencileri… “büyük şehirlerin karanlığı da kalabalığı gibi büyük olur” diyordun mustafa abi! insan olmak yenilir susar, bir kenara çekilir iner adamın suratına bir tokat gibi kalabalık denen zorbanın ceberrut eli. bir fahişe fahiş fiyattan satın alır bir dilim katıksız ekmeği kafası karışır haliyle bir tam ekmek etmez çünkü çoğu zaman sevişmenin bir saati. “varolmak yetmiyor” diyordun mustafa abi! elbet insan olmak da gerekir. varsın durmasın bir ceket üzerimizde bir ceket olmanın olanca resmiyetiyle o ceket yok mu, o ceket? işte o kahverengi ceketle bağladılar mustafa abi en olmadık yerimizden bizi birbirimize. sus dediler, sustuk öyle ki konuşmayı unuttuk unuttuk o fahişeyi, köşebaşında duran dilencileri elimizde anahtarlar… devletli bir ceket üzerimizde… iyi de mustafa abi! biz şimdi kime verelim bu kelimeleri? |