Kırk Yıl Sonra -44- Aşadudu(KARA MUSTAFANIN HANIMI TESLİME ANLATIYOR) “-bizim herif” … “-baya Ismayılı’ı beklerimiş goca Gara Musduk, ne bileyin ben onu görünçene barabar beti-benzi açıldı yüzü nurlandı, sanısın herif gül aşdı gı! gözleri ışıldadı yenitden Hatma abam teze yoğurt getirmiş ondan yedi iki gaşşık, a(ğ)şamdan yoğurdunan pirinş çorbası etdiydim onu topdasa godunda, üsdüne dolazlı haggaşya(ğı) dolaşdırdın mı ıccık da gırmızı büber, garabüber ekele başga bişi goma öğüne dıkım file dutmaz gaşşıklamayı bek severidi üş-beş gaşşık da ossa ondan dedikleyin ha şükür emrine dedik.. dirilividiydi.. Ismayılınan öteden beriden gonuşdukçana yarennig etdikçene açıldı unuttdug getdik aylardır ölüm döşşende yatdığını Allah var ya bize de bi umut geldi gülüşdük bile, Ismayıla etdiklerini annatdıkçana, kendi bile güldü valla derkene ay bacım sonuratdan takikesi takikesine uymadan Ismayıl’ın kucanda teslim etdi uruhunu Allah Allah…Allah celle celaluhu! ” … “-Ismayıl da nassı emme bilirimiş Kelam-ı Kadim’i, ne de ossa okumuş adam bi başga oluyo Gur’anı file bellemiş şeer yerinde üş gün gabirinin başına ğetdi.. anasının, bobasının, mezerinden fazla o cuma camide lokum-püsgevitinen hayır etdik ha “Allah gabil etsin”.. dedik, nası ossa haftası var elliikisi var öyle ya bazar derne(ği) ö(ğ)lenden sonura mezerligden e(vi)mize Alla(h) a ısmarladığa geldi Ismayıl kimbili(r) kim getirdiydi Hecazdan halal hoş olsun gaktım gayfa gavırıvıdım çekdim bi ğözel, közde bişirdim bi filcan.. “bi filcan gayfanın kırk yıl hatırı varımış” deler.. bakdı bakdı, gözleri dolu “-taa çocukluğumdaki koku” dedi dova ede ede bi ğaldı yazzıg.. şe(hi)r yerinde tezecig gavırıp daa ona “közde gayfa”yı kim bişirivicek de! onu decedim.. Ismayıl bizim düğünü benden eyi biliyodu hiş unutmamın, hiş mi başga derdin yog ay bacım! o annatdıkçana bi tühaf oldum valla aklımıza gelse ya işden gayıtdan bide herkeşin bildiğini kiminen gonuşcan hincikinner de hal dert annadamayon … sor Ismayıla aklına ne geli(r)se, olmuşu geşmişi kırk elli sene eveliyi görsen neler neler annatdı durdu, esgilerden kendim unutdum getdim valla ölenden galandan anamdan bobamdan **** herkeşleri aşıtladınca da ilk gözağrısı Aşadudu’dan meselemenin can damarından can havliynen “-ablaa” deyeleg sordu “-Ayşedudu… …. … Ayşedudu.. yaşıyor mu Ayşedudu? ” nerede nasıl, çoluk-çocuğu, durumu iki de bi yutgundu “-eyi” … “-eyi” dedim .. “-eyi şükür” dedim .. “-çoğ eyi” “-çok şükür Allahım” diye gözyaşlarına boğuldu ARKASI YARIN |
Kolay değil aradan kırk yıl geçmiş ve kırk yıl gençleşerek yeniden yaşamak ne güzel...Kutlarım gardaş.Kaleminden gül kokuyor.
Sevgi ve saygılarımla...