BENİ AFFET
Acı bileklerimden döküldü toprağa
Rozet gibi takmıştın yakama doğum günümde Bal gözlerinden süzülmüştü içerime Emanetimdi biliyorum Taşıyamadım saplanıyordu mızrak gibi Çilek kokan yüreğime Üzerinde gezen bir bulut olmamı istiyorsun Sırtını huzurla yaslayacağın Zirvesinde soluklanacağın Soluklandığın yerde kanatlanacağın bir dağ Oysa zerreyim bu gölge alemde Mahcubiyetim omuzlarımda apolet Bindiği dalı kesermiş insan Geç bulduğunu da kaybetmeyi ,hayret! Bırak kanasın yüreğim sevdiğim Kanattığım yerlerini tımar et Bak dönüyor dünya yıldızlar seyrinde Açılan yaralar da kapanacak Küllerinde doğacaksın Kerem’in Gözlerin eskisinden çok Semada parlayacak Gösteremesem de kalbimdekilere dirayet Affına matlubum beni affet... |