Yİ Kİ DOĞDUN GÜNEŞ

Güneş bu şafak kuzeyden uyandı

Karanlığa tutsak ülkem

Apaydın bir nura boyandı

Çatırdadı buz tutan ruhum

Hem dünüm hem günüm yandı

Güneş bu şafak kuzeyden uyandı

Ömrüm suya yazılan mektup gibi

Günlerim boş dolum hazandı

Sararan yüzüm dökülen yaprak misali

Çürüyen ben örselenen yitik bir candı

Bitmiş bir ömrün beklemediği andı

Güneş bu şafak kuzeyden uyandı


Karanlığı yırtıp kasaveti dağıtıp geldi

Taşlaşmış yüreğimi ok gibi deldi

Kirlenmişti ruhum özüm sözüme eldi

Saba yeli günüme muştuyla geldi

Doğmuştu güneş kuzeyin dağlarında

Nefes aldım ilk defa ömrümün baharında


Çiçeğe durdu dalım

Ağacım yeşil yaprak

Gün görmeyen gönlüme

Kuzeyden doğan güneş

Taht kuracak




İnşallah dostum............ Güzel dizeleri ve temennileri beğeni ile okudum,
Kalemini yüreğini selamlıyorum
Yürek sesin hiç dinmesin
Saygılarımla selamlar...............

inşallah dost inşallah gönlüne göre yaşarsın inşallah kal sevgilerde...

Şiiriniz harika beğeniyle okudum.
kutlarım..

gönlün kalemin dert görmesin
Allah hayır mubarek etsin kardeşim
selam saygı dua ile...