Ne çıkar?
Ne çıkar böyle sevmişsem seni?
Hem ne çıkar kadın ! ben hala böyle seviyorsam seni? ağır çekimde keşfetmek daha bir güzelse, siyah beyaz keşfetmek bıkmadan, usanmadan bütün o büyük keşiflerin ardından seni. Boşluğun tam ortasında, kimsesiz bir istasyondaysak O genç Yahudi artık hikaye yazamayacak kadar hastaysa, Petroviç Usta o paltoyu bir türlü tamir etmiyorsa Biz sürekli bir üşümeyle titriyorsak, ne çıkar? Ne çıkar ki hiçbir yolcu bizi okumak istemiyorsa? Hem daha güzel değil miyiz? bir deniz Evet evet! bir deniz, öyle bir başına durdukça kendi kenarında, akşamüstü bile değilse üstelik, Moda’da, taşlıklarda, bildiğin zifiri karanlıkta ellerine dokunabilmişsem eğer, ve yosun kokuyorsa kapkalın bir gökyüzü ve ben gökyüzünden sıcacık serçeler toplamışsam sana ve o kapkalın gökyüzü inatla yosun kokuyorsa hala Ne çıkar, dinlediğim bütün şarkılar Bilmediğim bir Fransızcaysa? hem ne çıkar ki, sırf bu kadar güzel yarattığı için seni yeniden inanmışsam Tanrı’ya? |
İnanmadıklarına inandırır aşk, gördüklerini perdeler, görmediklerini duyar hisseder.
Bir çok şeyi düşündürdü şiir, aslında unutulmak istenen.
Gün şiirini kutlarım, şairini de..
Tebrikler saygılarımla...