Kırk Yıl Sonra -37- Sulf /L“-eyi da(ğı)ldık daa ben uykuyu gaybettim len bu nası iş yau, el bana ne demez ya, bi yandan öz be öz yeğenim öte yandan üsdelik bobası dedesi mefat etmişler başka emmisi, ya(hu)utda dedesi olsa hadi neyse.. öğünde başga bi başdutar olsa bi taha yani ona bobalık bana düşer.. gakdım getdim dayandım gapısına yengem dineldi anacıma.. “yenge! bizim takkamızı öğümüze eğdirme bu o(ğ)lan sık sık gelip getmesin e(vi)nize” “-onnar nişannı deği(l) mi? kime ne sen takkanı neyye öğüne eğiyon kine?” “-yenge gızın varısa da; o(ğ)lun da var.. Osmanı unutma! dosdumuz varısa da duşmanımız da var” “-o(ğ)lumu herkeş benden fazla mı düşünüyo da kimse kiyası!, .okyedisi olmasın olum da var, gızım da, anaları da benin, bobaları da gelip gedip herkeş laf dokandırmasın bize kimse garışmasın.. ötüyon Hasan emmim, böğün sen, dün görümcem olmaya gomaya yermeyesiceler nişannı.. onnar nişanı.. bunu da eyi bellen, hemi de.. o(ğ)lumu file de diline dolamasın hiş kimse emme dokuz o(ğ)landan can güyem bunu da eyi bellen!” “bunu böle demecedin yenge!” dedim… emme elim ayam dutmayvıdı, ız daa galbim durcağdı yıkılıp galcağdım, neyise de boynumu bükdüm doru eve.. nutgum dutuldu, kötü oldum gerisin geri getdim izimin üsdüne bekledim bekledim “gaçır gızı” decen Sümen gelise zabaha gadak bekledim olca(ğı)ndan değil de gel bana sor.. zor iş beee! nası çıkcaz bu işin içinden nası çokcaz el içine.. ARKASI YARIN |
“-eyi da(ğı)ldık daa
ben uykuyu gaybettim
len bu nası iş yau, el bana ne demez ya,
bi yandan öz be öz yeğenim
öte yandan üsdelik bobası dedesi mefat etmişler
başka emmisi, ya(hu)utda dedesi olsa
hadi neyse.. öğünde başga bi başdutar olsa bi taha
yani ona bobalık bana düşer..
gakdım getdim dayandım gapısına
yengem dineldi anacıma..
“yenge!
bizim takkamızı öğümüze eğdirme
bu o(ğ)lan sık sık gelip getmesin e(vi)nize”
“-onnar nişannı deği(l) mi? kime ne
sen takkanı neyye öğüne eğiyon kine?”
“-yenge gızın varısa da;
o(ğ)lun da var..
Osmanı unutma!
dosdumuz varısa da duşmanımız da var”
“-o(ğ)lumu herkeş benden fazla mı düşünüyo da
kimse kiyası!, .okyedisi olmasın
olum da var, gızım da,
anaları da benin, bobaları da
gelip gedip herkeş laf dokandırmasın
bize kimse garışmasın..
ötüyon Hasan emmim,
böğün sen, dün görümcem
olmaya gomaya yermeyesiceler
nişannı.. onnar nişanı..
bunu da eyi bellen, hemi de..
o(ğ)lumu file de diline dolamasın hiş kimse
emme dokuz o(ğ)landan can güyem
bunu da eyi bellen!”
“bunu böle demecedin yenge!”
dedim…
emme elim ayam dutmayvıdı,
ız daa galbim durcağdı
yıkılıp galcağdım, neyise de
boynumu bükdüm doru eve..
nutgum dutuldu, kötü oldum
gerisin geri getdim izimin üsdüne
bekledim bekledim
“gaçır gızı” decen Sümen gelise
zabaha gadak bekledim
olca(ğı)ndan değil de
gel bana sor.. zor iş beee!
nası çıkcaz bu işin içinden
nası çokcaz el içine..
ARKASI YARIN
İnsanların dertleri bitmiyor bazılarıda akıl verenleri geleceği görenleri dinlemiyor.Diğer bölümleri okuyunca daha çok bilgileniriz herhalde dizelerinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.