benim söyleyeceklerim /1// Şimdi hayatın hayat olmaya başladığı yere geldik gidenler gitmeye yönelik tüm heveslerini kalanlar ise ah’sız sorgulama girişimlerini ödenmiş hesaplar cevap bulmuş sorular gibi nihayetlendirdiler. sanıyorlar ki, yenilmek en incesinden dertlenmek bize düştü. düşmez olası pay’lardan nasibimiz bu oldu sanıyorlar. bilmiyorlar ve hiç bilemeyecekler ki; en sonunda hayatıma tahakküm edenlerden kurtuldum, beynime fikrime ve kalbime mutlak saldırılardan sıyrıldım. Ahh! Hakikat sen ne güzelsin, herkes elini eteğini çekince üzerimizden, nasılda yalnız sen kalırmışsın. Bir şey söylüyorum, lütfen dinlesin herkes, ve dilerim duysun. Bir tane gerçek var, ve onun sayısız izahı olması, gerçeğin bir ve tek olmasını hiç değiştirmiyor. herkes aynı şeyi söylüyor aslında, ve herkes biribirini tekrarlayıp, birisinin kopyası olmayı önemli sanıyor. insan biricik ve kendisine mahsus olduğu halde, nedense başkalarına benzemeye çalışıyor, başka birilerinin adımlarına basmayı tercih ediyor. oysa her yolcu kendi yolunu yürümeli, demiş ya Hz. Şems-i Tebrizi; "Bırakın bu dedikoduları, siz ne söylüyorsunuz" Diyeceğimiz birşeyin olabilmesi için, kendimizi bilmek ve öğrenmek zorundayız. bu ise, başka seslerin bizden gidip, kendimizle baş başa kalmamız ile olabilecek birşey. artık Kalbi’mi dinleyebiliyorum. çünkü kendimleyim. / 18 şubat 2013- Çok uzun zamandır yön bulma duygum bloke olmuştu, insanlar beynime ne enjekte etmekteyseler, o olmaya çalışıyordum olamadım ama, bütün hayatımı ortaya koysam da olamayacağımı çok zor anladım. şimdi arkamdan "yenildi" naraları atan bir kalabalık var. ama ben şu andan itibaren, bir insan nasıl düşürülmeye onca çalışıldığı halde düşmez ve, yenilmeden dimdik kendi başına nasıl yürür, nasıl menzile varır, sizlere burada bunu anlatacağım. bu ilk yazıydı, varsayın şiir, varsayın deneme. edebiyat değil amacım. bir yerlere yaşanmış yanlışlardan izler bırakıp, arkadan gelecek olanlara doğrunun sadece ve sadece bir tane olduğunu ve onu ise herkesin kendisinin bulabileceğini anlatmaya gayret edeceğim. / İnşaallah ve Amin. |
olamadım ama,
bütün hayatımı ortaya koysam da olamayacağımı çok zor anladım.
şimdi arkamdan "yenildi" naraları atan bir kalabalık var.
ama ben şu andan itibaren, bir insan nasıl düşürülmeye onca çalışıldığı halde düşmez ve,
yenilmeden dimdik kendi başına nasıl yürür,
nasıl menzile varır,
sizlere burada bunu anlatacağım...
Anlatın lütfen.. Anlatın. Çünki bunu yaşayan çok insan olduğundan şüphem yok. Dinlemeyi bilmezsek nasıl öğrenebiliriz, öyle değil mi?