kulaklarımda incecik sesiyle inleyip ağlayan bir kadın var,
deliliğin para etmediği bir saati vardır her günün
ve tam o saatte gelir başımın etini yer

yazmayacaktım artık
zira insanlara da yazıktı
ama
ama
ama
gelde yazma

duyabilsin beni diye
belki duyar beni diye
o kadın ağladıkça yanmaktayım diye

yazdım
kimse bana aldırmasın lütfen

LÜTFEN

/
Hayatına girdiğim herkesin
Ve hayatıma girenlerin
Tüm hayatlarını inşa ettim

Benden önceki hallerinden eser kalmadı
Benden sonra ise muhteşemdiler
dedim doktora

Raporuna şizofren diye not düşmüş,
Altını da imzalamış
Hayatımı bir teşhise feda etmiş,
Terfi vermiş müdür gibi bakan gözlerine ne demeli şimdi
Uygun bulduğu pozisyona kahkaha atmazsam hatırım kacaktı
Attım

Kendime bir kahkaha giydirdim
çok büyük geldi bende farkındayım
Üzerimden sarkan yerlerini doktor teğellemeye kalkıştı
Fazla düzen keyif kaçırır bırak dedim
Dağılalım gitsin,
Sahamız buna müsait nasılsa,
Sen bana dokundun diye
Ben artık şizofren yazılacağım
Yaşadığım hayatta her satırın başına.

/
Satır başlarını köşebaşı tutar gibi tutamazsınız
Her an bir başkası gelip kurulabilir
Sizin kahramanı olduğunuz hikayenin en canalıcı yerine

Yada canınızı almadan gitmez
Nereden çıktığı belirsiz
kendisinin delisi, bozuk, cüzzamlı, algısı sakat
vergisi pazarlıklı, sahteci gurmesi yapışkanlar
/
Bırak giysimi doktor
Sen ellerini uzattıkça kahkahama
Şiddeti sığmıyor ağzıma

Bu üzerime uymayan
Sarkıp yalpalayan ilk giysim değil
Daha evvelde giysilerim uymadı üstüme

Acıyan yerleri oyup çıkarmak eğilimim bundan işte
Hiç tamir etmedim ben bir şeyi
Hep söküp attım

İlk darbeden sonrası alıştırırdı çünkü kendisine
İlkler son olursa alışkanlık oluşturamazlardı çünkü
alışmak beter şeydi çünkü

Ben aklın benden taşar hali ile yaşamayı bilirim
Sen onu değiştirir de
Sana göre düzgün
Bana göre yaban hale getirirsen
Bunu anlayamam,

Anlayamazsam bir şeyi,
O zaman da kaçarım.
Kaçarsam kendimden,
ararda bulamazsam içimde kendimi
O zaman infilak ederim ruhunuza
Saramazsınız kendinizi bir daha
Bir daha
Bir dahası yok doktor

Tehlikeliyim size,kendime uysal
Dokunmazsanız iyi
Yoksa
Yoksası da yok işte.

/
Her şeye on yıl geriden yetiştim ben
sebebi yok, öyle işte

Bu yüzden
her şeyin modası çoktan geçmiş oluyordu
ben yetiştiğimde

Yirmibeşimde dişlerimde teller vardı
Otuzumda saçlarımda hala boncuklu kurdela
Ve aynı tarihe rast gelir,
Kanatlarım olduğuna inanmışlığım

/
Ben geçmiş zamanlarda kalmış bir ciddiyetle
Utanmayı henüz unutmamış bir yüzle
Gözlerini kaçırmaktan başka cilve bilmeyen bir ruhla severken
Sevmeyi kıyamamak ve
Tozkondurmamak sanırken.

İnsanlar çoktan protez aşklara uyumlanmış meğer
Tozun dumanın hesabı tutulamayan günlere erişilmiş

Akşam tanışılıp sabah hatırlanılmayan
Bir yolculuk sırasında
otobüsün camından dışarıyı seyrederken
gözüne takılmış bir görüntü kadar değeri olabilen
sürüsü bedava aşklar cirit atıyormuş meğer meydanlarda

iyi de bu durumda neden ben şizofren oluyorum şimdi
dondurma reklamlarında herkes aşkla dansediyor
bu gerçek mi

deterjanları sonsuz tensel hazlar yaşayarak öneriyor kadınlar
cidden gerçek olan bu mu
kim bu insanlar
ne zaman doğdular büyüdüler
cüretleri dağları hangi arada aştı.

Neyin derdi
Neyin davasıdır ki
Herkes biribirini yineliyor
Yineleyemeyen atıl mamul stoğuna devrediliyor

Ben hiçbir şey olmadım hayatta
Olamadım
Vakit bulamadım
Marifetimde yoktu
Olanı da bir şeye yaramazdı.

Hemen her dokunduğum şeyin nedeni olduğumu anladım sadece
katalizör varlıktım, gerekli idim
olmazsa olmaz,
ama olduğuna da bayram edilmez.

Çoğunlukla anladım hepsini,
Olanın bitenin farkını ayırt edebilecek kadar anladım.
Şimdi anlamanın olmadığı bir dipteyim ama

Hayatımın
en tehlikeli susmalarını yaşıyorum
doktor
Şu halimi bir görseydin
Bir görseydin
Ne yazardın o kağıda bilmiyorum

/
Herkes kendisini Tanrı sanıyor,
Bir ben değilim arızalı olan anlayacağın.
Yok, normali buysa
Benimle derdin ne idi,
Onu merak ediyorum.
/

Nedensizlik diye bir ülke olsun
ve benim bir gidiş biletim olsun istiyorum

insanların şartsızlık şartına müptela ruhlarına bakamıyorum artık.
/