Düşten NilüferlerŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Garib bülbül gönlüm eyler sesiyle
Nicelerin ömrü gitmiş yas ile Arayıp bulduğum pür heves ile Bir derdim var bin dermana değişmem www.youtube.com/watch?v=M53Mbm837dk sesler duyuyorum şu turuncu buluta doluşmuş umutsuzlukla kimyalanmış an gökyüzünde gri bir sıkıntı sanki usulca tutuşuyor şiirler ateşime kardeştiler hüznü sevmeyene değmezler suskunluğuma sığınmış bir kaç sessiz harf topallayarak geliyor şüphe bakakalmışım göğe boynum bıkmadan taşıyor başımı aklım arzuladığı anlamı fethetmeye hazır bu kul istiyor ki tebessüme sarılsın gönül homurdanıyor soluğum bıkkınlık inancı sorguluyor doğa bana aldırmıyor haddini bil Nietzsche kundaklayabilirim dağları gök bilir beni ve leyla-k rengi duvarlar bu şehir ömrümle randevuda ömürler ki hep parçalar sokakları yahut sokaklarda çoğalırken gölgeler ipince yalnızlık, yaşamsız hiç bilge rüzgâr, geçmiş çağların kırlangıcı anımsadıklarımıza çarp önce biz öldürdük kendimizi paslanıyor suskun göllerin böğründe nilüferler çocuktuk küsmüşüz, şafağın anahtarını alıp dönmüşüz sırtımızı palavracılara kalmış büyüklük ahmak ve yalakalar baş köşesinde düzenin yine gölün tüm nilüferleri üzülecek kendi çölümüz gibi tasarlanmış dünyaya yine fersiz baktım metafor ağzımın içi yine falçatalı küfrüm çok kimse yok insanlık unutkan elma dedim çık bana bir gölün çıplaklığıyım de sevgilim bak düşten nilüferler yaptım göldeki görüntüyü yüzüne doldurdum gamzelerinden açılan bir kapı, sonra bir sandal kimse yok insanlık unutkan kayıp sevgiyi bulmalıyım hüznüm, hüznüne emanet... |
Hüzün yüklü betimlemeleri güzel bir şiir..
Kutlarım yürekten iyi pazarlar canım..