Kırk Yıl Sonra -24- Hınç /c… “-sen öyle san Ismayııll.. Ismayıl maşşallaahh hâlâ o sabi çocuksun, hâlâ o sef oğlan, “atasız”ıdım asıl onnarı ben ıvgalar, seni avkalatdırıdım, çelme dakdırtdırıdım değilise oyuna almazdım kı onnarı da efradım etmezdim ya da onnar başına gelceği göze alamazdılar …. ne hinidim ya.. Allah Allah hinciii, ben döğsem; anana, gellabama garşı ayıp olcag ya ben has-öz döğdürüdüm, eseltmen şu eniği..deye .. neçeden sonura, ortaya çıkar, bi görükürdüm onnara, o değilden bi het hüt eder görüküvürü(r)düm güya ben gurtarmış oludum seni onnar gaçarlarıdı sonura benden “eferim”i alırlarıdı” “-olsun canım ne önemi var şimdi” “-öyle deme Ismayııll … öyle deme hinci vizdanımı ezme sana az yımırta çaldırmadım ebengilin holluğundan az garpız kelek, onun bunun tarlasından .. yeyceğimden mi.. ya-ah kimi hedef aldım çetem senidin evelallah kendini ispadlaycan deye, can paralardın .. az benim uçu cam gırmadın az gonu gonşuya zarar vermedin ıramatlık boban az zıyan ödemedi az zopa yemedin benim yüzümden” bi de ben atasız olunşa ne de olsa adı üsdünde “dulgarı çocuğu” ebem anam “üst ayağa galkallardı” biri, eyatlı bişii deyvise ortalığı birbirine gatarlardı şargadaydım annacan nakıslığımı, gellabam eyi bilirdi dulgarı çocukluğumu, serseriliğimi, bana bişiy deyemezdi.. naçar olmadı gene seni döğerdi..” “-valla bana gıda gibi gelirdi” “-neytsem yanımdan aralaşmazdın” “-öyle vallahi ama onlar benim en birinci hikayelerim anlatırdım da çocuklar inanmazdı çok aksiydim, şımarığıdım “dayak arsızıydım” diye” “-ne nakısı … valla baya bildiğin melaike gibi bi çocuğudun da gel velakin emme ben var ya şeytana papbasını ters keydiren ben ipin ucu puştun elinde hani başına olmadık işler getirdim olanca zılgıdı yer, gene yanımda alıdın soluğu ” “-geldi geçti, yel gibi sanki daha dün gibi çocukluk,.. varsın olsun yine de pek güzeldi.. Allah bin kere razı olsun” “-geldi geşdi deği(l) valla deldi geşdi Ismayıl.. hankını geri getirebilirsin hinci.. hankıynan halallaşabilisin ki hanklını halal edersin ki sen etsen Allah gabil eder mi ki” .. “bir değil bin katından helal olsun abi” “-öyle deme Ismayıııll az iş getirmedim başına mekdepde gopretifciydim ya herkesden parasını aldıklarımı seni aldı deye hesabına borç yazar, bi de belletmene şikat ederdim, bobacazın geli, bile bile öderdi” az galemini çalıp, sağa sola atmadım gonu-gonşunun, az camını gırdırtmadım sana bizim ahırı sana kürütdürüdüm gaçan topu sana getirtdiridim erkeğsen getme” … “-çoğ akıllı, çok şanslı çoğ uslu bi çocuğudun sana beg eziyet etdim! hakgını halal et, bizimo(ğ)lan varısaaa sana taha bi bokis vurduğum bi şamar atdığım vaki değildir.. emme ıvga verip seni beg avkalatdım gardaşıımmm” “-anan bili(r)di her münafıklığımı da neyyesini bildiği uçu belki ses etmezdi ıramatlıg beg eyiydi bek severdi beni asla yüzüne gülmesem de anamdan fazla titrerdi üsdüme …. neye dersen neye biliyon mu,.. anam affetmedi gellabamı “gelleba deme huna” deridi oyusa elinden ne geli(r)di Allahın bi(r) garibanı .. gariban gellabam herkes bilirdi garibannığını bilird de isine gelen vicdanı olan haline acır ben gibi vicdanı olmayan işine gelmeyenner dee duşman kesilirdi zavallıya aah ahh gariban gellabamm bi kendi bilirdi çektiklerini bir Allah onun seçimi değil di ki böyle hayat üç aşşa beş yokarı, böyleydi köyde hayat seçme şansı olmadı ki hiç zaten doğduğumuz günden beri başkalarının seçimlerini yaşadık o sen ben… anan istemese de bobanı gurulundan asaletinden, asla kimseye “halim hu” demedi etiraz etmedi keşkem bu ğadar eyi olmasaydı keşke bi tefa bile gahretmedi hayatını zından edennere dedene, bana, Hacı’ya boynumu bükdü, boynu bükük gelleba gariban gellaba.. gellebaam NOT: resim için Cöbe Halilin kızı Sn Rukiye Hocanım’a teşekkürler ARKASI YARIN |
Hikayenin gerisi önemli değil önemli olan helaleşeceksek eğer biriyle aynen senin abeyin yaptığı gibi dürüstçe bir dökülüş gerek. Süperdi.ANALAYAN NE ÇOK MESAJ VAR ŞİİRDE