İnsanlar sizden, onları tenkit etmenizi isterler, fakat asıl istedikleri onları övmenizdir. w. somerset maugham
ağlayan nisan
ağlayan nisan

ÖLÜME SAĞIR İNSAN

Yorum

ÖLÜME SAĞIR İNSAN

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

1124

Okunma

ÖLÜME SAĞIR İNSAN

ÖLÜME SAĞIR İNSAN

yüzümü karşıma almış
hesaplaşırken sordum
kim yıkabilir ki beni kendimden başka

alnım da biriken terlerin
verilmiş kararlarıma yansıması
tehdit etti bakışlarımı.

ölümden korktuğumu sanmayın sakın
zaten başlamadan kaybedilmiş
sancılı bir savaş değil mi yaşam,

insana dönecek yüzü kaybettim
zamanın kazdığı çukura düştü adamlığım,

gözlerimde örgütlenmiş o kadar çok
isyanım var ki , kadere karşı

kirli kazanımları helal ettirir
nefse tokatlandı
zavallı kalmış bir yarım.

bacası öksüren tuğla fabrikası gibiyim
çukurlaşmış o kan dolu bakışlarımdan
hançerlenmiş halimle,

güzel günler uzaklaşmış
kanımda ki ateşle,

çılgınlığımın kusurunu örtecek
cesareti gösteremedim,

nefsimin neşterinden nasiplendi edebim
kara çarşaflara dolanmış
kabarık hislerin yatağında oynaştı ruhum

her gün batımında başladı
ümidi yalana avlatma bahanesi

deli taylar gibi koştum
geceyi günahlarıma sarmak için

delikanlı pozlarım
dudak yarasında beslenmek isteyen
sahte kahramanlıklar yaratır
şöhretin koynunda yıkanırken.

kim yıkabilir ki beni kendimden başka ;

gözlerim tik kapmış
tebessüm eden yüzleri görmekten,

ruhum şeytanla döllenmiş
boşlukların efendisi,

kulaklarında şehvetin uğultusunu taşıyan
merhameti budanmış
çocuk seslerinden koparılmış
hırs mahkumuyum

işte insanlıktan kalbi çarpmayan
rahat bir uykudan yoksun
Tanrı bereketinden nasiplenmemiş
aşk mevsimine girmeden yorgun bırakılmış
iyi duygularla anımsadığı
bir tek günü olmayan
ölüme sağır insan benim işte ben.

ne olur şaşırmayın
size ağlayan bakışlarımla
pişmanlığımı uzatırken.

güzel bir çatıya muhtaç ev gibiyim
bilseniz heveslerime konmuş
kaç tanrıyla boğuştum.

üzerine yağmur düşmeyen toprağım
kırık kanatlı kuşların
kökü kurumuş ağaçların çektiği çilede
hep benim sesim yankılanır.

açlığına esir edilmiş tutkuların
parçalarında gizlenmiş tarihler boğazlıyor aklımı
yalnış sebeplere eğilmiş
yaşamın küllerinde savruluyor
sevmediğim hayat.

ölüm istiyorum ey ! kudret sahibi
yitirdiğim kuvvetime karşılık

sabırla savaş bitti demeni istiyorum
üçüncü sınıf adamlığıma
azrailinle barışı gönder
ama insanların girmediği bir yer olsun.










Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 
Ölüme sağır insan Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Ölüme sağır insan şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ÖLÜME SAĞIR İNSAN şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL