VESİKALI YALNIZLIK./
...
HAYAT; Vesikalı bir yalnızlık takar yüreğimize, Hem hasretten,hemde vuslattan. Herkesler vuslata talipken,ben hasretlerdeyim. En tepesinde yaşarken hayatı heyhat diplerdeyim.! Bulmak istersen beni bulursun... Kelimelerde,sözlerde vede hecelerde. Nevrim dönerse ay kararmış gecelerde, Vakt-i sükuttur belki, Mavi deniz yakamozlarda salına salına arz eden; Yunuslar bize eşlik der belli mi olur. Bir yanımız baharım sensin derken, Diğer yanımız donduran zemheri. Acılara çiçek açan yedi veren güllere inat, Kardelenin yılmaz yaşama azmi ilham verir canıma, Hücrelerde ferfecir bir karmaşa, iksir karışır kanıma.! Toplanmış cümbür cemaat göç mü var nedir bu seranat.. Uzakta çook uzak şehirlerde, Gün batarken,ay çıkar geceye, Bir söz düşür tumturaklı, oturaklı konsun heceye.. Yakında çook yakın bedenlerde.. Dokunan gözlere kalan izleri silemez yıllar, Patikada olsa tozsada kıvrım kıvrım yollar, İster poyraz,lodos garbide esse yeller, Kokun gelir ta toroslar’dan,ne bilsin eller, Ayrı da olsa eller kanuşamsada diller, Aşık maşuktan,maşuk aşıktan başkasını mı dinler.! ’otur ve sessiz ol,sarhoşsun ve burası çatının köşesi. Rumi’ yunus ça./ |
Yunusça konuşmuş kalem tebrikler
Yüreğine saygılar